به گزارش تحریریه، بررسی کالاهای وارداتی در سال 1400 نشان می دهد که شاهد واردات اقلام جالبی هستیم که در عرف مرسوم سیاستگذاران کشور به عنوان کالاهای غیرضروری طبقه بندی می شوند که نباید آنها را وارد کرد، اما میز کسب و کار تحریریه چنین اعتقادی ندارد و معتقد است که اقتصادی به معنای صادرات و واردات است و هر چیزی که وارد کشور می شود دلیل اقتصادی عینی دارد و اگر سیاست اعمالی بر حمایت از تولید داخل است، در صورتی که مزیت آن وجود داشته باشد، می بایست با حفظ فضای کلی رقابتی و با استفاده از ابزار تعرفه انجام شود و هرگونه ممنوعیت مطلق واردات را به زیان تولید داخل می داند زیرا کیفیت را از بین برده و به اعتماد مردم لطمه وارد می کند. 

براساس آمارهای گمرک ایران، در ۱۱ ماهه سال ۱۴۰۰، ۳۶ تن سنجاق قفلی، ۱۸۴۸ تن قفل ساختمان، ۲۱۶۳ تن مداد، مدادتراش و پاک‌کن، ۱۳۱۳ تن چاقو و کارد، ۸۴ تن کالسکه نوزاد، ۱۸۸ تن ملامین، ۱۹ تن حنا، ۳۴۷ تن قیچی باغبانی، ۱۶۷۹ تن زیپ لباس، ۱۷۸ تن مسواک، ۱۳ تن رخت‌آویز، ۷۶ تن قاشق و چنگال، ۶۱ تن غذای سگ و گربه، ۲۸ تن ژله و مربا، ۴ تن استارتر مهتابی، ۳۱ هزار و ۲۲۰ تن بادام و بادام زمینی و ۱۲۰۷ تن نیز خودتراش وارد کشور شده است که اقلام واقعی به دلیل ساختار ناقص گمرک می تواند بیش از این مقدار باشد. 

پایان/