به گزارش تحریریه، روزنامه «العربی الجدید» چاپ لندن در گزارش خود درباره تنش روسیه و کشورهای غربی درباره اوکراین نوشت، غربی ها این روزها همه تلاش خود را برای جلوگیری از جنگ در اوکراین به کار گرفته اند. تحرکات دیپلماتیک در بسیاری از نشست های دوجانبه در عرصه بین المللی ادامه دارد. از مهمترین این تحرکات، دیدار مقامات آلمان و آمریکا، سفر «جوزب بورل» هماهنگ کننده سیاست خارجی اتحادیه اروپا به اوکراین و نشست هفته آینده مقامات روسیه و آمریکا در ژنو است. در نشست هفته آینده ژنو اعضای شورای ناتو و مقامات روسیه در وین دیدار خواهند کرد.

همچنین سازمان امنیت و همکاری اروپا در وین نشستی را برگزار خواهد کرد. در این چارچوب «ولفگانگ ایشینگر» دبیر سابق کنفرانس امنیتی مونیخ به روزنامه «دی تسایت» گفته است منطقی است پیش از اینکه امور به یک ماجراجویی نظامی منجر شود، با هم گفت و گو کنیم. در دوران جنگ سرد هم اینگونه بود، در آن زمان ناتو یک استراتژی دوگانه ای را دنبال کرد و  از یک طرف به مذاکره و از سوی دیگر به تجهیزات نظامی روی آورد.

«اولریش کین» پژوهشگر مسائل سیاسی هم در مصاحبه ای با رادیو «برلین» گفت در تنش اوکراین، اروپا با بدترین بحران امنیتی در این هزاره روبرو می شود. بهتر است که از طریق همه کانال های ممکن تلاش های دیپلماسی بسیار برای جلوگیری از شعله ور شدن آتش بحران میان روسیه و اوکراین و ناتو صورت گیرد. این در حالی است که ناظران بر این باورند که «پوتین» رئیس جمهوری روسیه به دنبال راه حل میانه نیست. او باید درباره مساله اوکراین با غرب شفاف باشد؛ به ویژه که «سرگئی لاوروف» وزیر امور خارجه روسیه، «یوری اوشاکوف» مشاور سیاست خارجی روسیه و «آناتولی انتونوف» سفیر روسیه در اوکراین پیش از این گفته اند مسکو خواهان ضمانت امنیتی الزام آوری از سوی غرب هستند.

مهمترین ضمانت هایی مورد نظر روسیه این است که ناتو کشورهای عضو شوروی سابق را به عنوان عاعضای جدید خود نپذیرد و ناتو به فعالیت نظامی خود در مرکز اروپا و شرق و کشورهای حوزه بالتیک پایان دهد و موشک ها کوتاه برد و میان برد خود را از اروپا عقب بکشد.  در همین حین پوتین رویکرد قاطعانه ای را دارد و نیروهای روسیه را از مرزهای اوکراین عقب نخواهد کشید. مگر اینکه ناتو از وعده های سال ۲۰۰۸ خود به اوکراین و گرجستان درباره پذیریش عضویت این دو کشور در ناتو چشم پوشی کند. 

روزنامه العربی الجدید در بخشی از گزارش خود آورد، پوتین به غرب به ویژه اتحادیه اروپا به عنوان کشورهایی می نگرد که به دلیل پیامدهای کرونا در شرایط آشفته ای به سر می برند. از این رو، روسیه فرصت را برای پافشاری بر روی مطالبات خود مناسب می بیند. روسیه به دولت آلمان که از سوی حزب سوسیالسم دموکرات رهبری می شود به عنوان دولتی هوادار روسیه نگاه می کند که منافع خود را در راه اندازی خطوط نورد استریم ۲ می بیند. فرانسه هم در فضای انتخابات ریاست جمهوری به سر می برد. برخی از کاندیدهای ریاست جمهوری این کشور خواهان خارج شدن فرانسه از ناتو هستند. آنها مخالف تحریم های ضدروسی هستند. در آمریکا هم تیم «بایدن» درباره اولویت مقابله با چین یا روسیه اختلاف دارند.

در بخش پایانی این گزارش آمده است: از سوی دیگر پوتین به عنوان فرمانده کل نیروهای روسیه ملاحظات نظامی را هم در نظر دارد. او نمی تواند طی یک سال نیروهای روسیه را در سطح گسترده ای نقل و انتقال دهد زیرا این موضوع هزینه های بسیاری در بردارد ؛ ضمن آنکه چشم پوشی وی از مطالبات حداکثری و عقب نشینی نیروهایش تنها به دلیل تماس تلفنی با بایدن، می تواند تصویری از ضعف روسیه را ترسیم کند. این در حالی است که روسیه هیچ ترسی ندارد و نکته مهم این است که برخی نخبگان و مسوولان نظامی روسیه از قدرت بازدارندگی روسیه احساس سرمستی می کنند؛ این موضوع سبب حفظ بیشتر ثبات نظام در روسیه خواهد شد. از این رو، جنگ در اوکراین یک ضرورت راهبردی است و پوتین طرح های خود را به خوبی می سنجد.

پایان/