به گزارش تحریریه، روزنامه «گاردین» در گزارشی میدانی از وضعیت نیروی کار در بخش کشاورزی و مواد غذایی آمریکا چنین عنوان داشت که در ماه ژوئن، یک کارگر مزرعه از مکزیک که خواست نامش فاش نشود، از طریق یک شبکه قاچاق برای کار از شهر مونتری به مزارع جورجیا منتقل شد.

وی ۲۰ هزار پزو معادل حدود ۹۵۰ دلار را که از مادرش قرض گرفته بود به قاچاقچیان پرداخت کرد تا به آن سوی مرز منتقل شود. در ابتدا به او گفته شده بود که در مزرعه زغال اخته کار خواهد کرد، اما در عوض به یک مزرعه پرورش ذرت فرستاده شد.

این کارگر مزرعه می گوید: «به خانه ‌ای رسیدیم که باید در آن زندگی می‌کردیم و مجبور شدیم اتاق‌ ها را خودمان تمیز کنیم. سوسک‌ ها، عنکبوت‌ ها، پشه‌ ها را که کنار بگذاریم، تشک ‌ها پر از شپش بود. حمام ها و دوش ها کثیف و دارای گرفتگی بودند. آشپزخانه وحشتناک بود و در هوای گرم تهویه هوا نداشتیم.»

این کارگران هر روز از ساعت ۳ یا ۴ صبح کار خود را شروع کرده و تا ساعت ۳ یا ۴ بعد از ظهر تنها یک استراحت ۱۵ دقیقه ای برای ناهار دارند. آنها برای ۱۵ روز کار فقط ۲۲۵ دلار درآمد کسب می کنند و شایعاتی را شنیدند که در آن عنوان می شد، چندین کارگر زیر دست پیمانکارشان فوت کرده است.

این کارگر ادعا کرد که مهاجران هائیتی نیز از طریق همین شبکه آورده شده اند. کارگران در مزارع کشاورزی آمریکا مرتبا مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند.

پس از ۲۰ روز کار در مزرعه ذرت، کارگر یاد شده به انبار خیار فرستاده شد و در آنجا هیچ پولی برای کارش دریافت نکرد و سپس قبل از فرار از مزرعه و بازگشت به مکزیک در ماه ژوئیه به تگزاس منتقل شد.

این کارگر افزود: «در قبال دستمزد اندک سوء استفاده زیادی از من صورت گرفت و این کاملا یک کلاهبرداری بود».

کشاورزان در ایالات متحده و به ویژه کارگران مهاجر، از حمایت های کمی برخوردار هستند. آنها از اجرای قانون ملی روابط کار مصوب ۱۹۳۵ و قانون استانداردهای کار منصفانه در سال ۱۹۳۸ محروم شده اند.

کارگران در مزارع کشاورزی آمریکا مرتبا مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند، از موارد تجاوز و آزار جنسی، سرقت دستمزد گرفته تا عدم رعایت ایمنی آنان که موجب جراحات، تلفات حین کار و حتی قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی خطرناک می شود.

تحقیقات صورت گرفته نشان داد که این کارفرمایان توطئه گر، کارگران را وادار به پرداخت هزینه حمل و نقل به ایالات‌متحده، غذا، و مسکن از طریق برنامه ویزای کار (H۲A) می‌کنند، در حالی که مدارک سفر و شناسایی آنان را نمی دهند و مجبورشان می‌ کنند تا با دستمزد ناچیز یا بدون دستمزد در شرایط غیرانسانی زندگی و کار کنند.

جالب است بدانید که ویزای H۲A برای کارگر کشاورز موقت مورد استفاده قرار می گیرد و برای کار کشاورزی به صورت موقت یا فصلی صادر می شود. 

پایان/