به گزارش تحریریه، تارنمای «گلوبال ریسرچ» گزارش داد «جو بایدن» رئیس جمهوی آمریکا، در حالی که در دیدار مجازی با «ولادیمیر پوتین» همتای روس خود، «خط قرمز» را علیه روسیه را در زمینه اوکراین مشخص می‌کند، اهمیت تحریم بازی های المپیک زمستانی چین را فراموش نمی کند.
«جن ساکی» سخنگوی کاخ سفید می‌گوید: این فقط یک تحریم دیپلماتیک است. با این وجود، او و بایدن برای شرکت کنندگان ایالات متحده آرزوی موفقیت می کنند و آنها در تمام طول مدت از آنها حمایت خواهند کرد. بنابراین، آنها می گویند که ورزشکاران آمریکایی مجاز به شرکت در این بازی ها هستند. این دروغ است که تنها واشنگتن و شاید بروکسل به عنوان مقر اتحادیه اروپا و ناتو به این تحریم ها پیوسته اند. اینک استرالیا هم به این کشورهای تحریم کننده پیوسته است.
آیا آنها به طور جدی امیدوارند که بقیه جهان نیز از این روند پیروی کنند؟ آیا آنها امید دارند که «با» ایالات متحده باشند در حالی که «علیه» امپراتوری بزرگ نیز تلقی نشوند؟
شاید برخی از کشورها از بقیه تقلید کنند اما استفاده از واژه ترس فقط یک بازی است حال چه برای ترس از کووید یا تحریم های سیاسی باشد. ساکی تحریم را پاسخی به «نقض حقوق بشر پکن» وآنچه که «نسل‌کشی و جنایت علیه بشریت» می‌خواند، توضیف کرد. البته منظور او «اویغور سین کیانگ» (XUAR)، یک منطقه خودمختار محصور در خشکی از جمهوری خلق چین است که از نظر وسعت، بزرگترین قلمرو منفرد چین است که در شمال غربی کشور، نزدیک به آسیای مرکزی واقع شده است. ممکن است که مطبوعات به خوبی ندانند درباره چه چیزی صحبت می کند و فقط روایت فعلی را تکرار می کند. باید گفت که مجموعه ای از اتهامات وجود دارد که به طور مرتب علیه چین مطرح می شود، اتهاماتی که هیچ گونه محتوای واقعی ندارند.
کافی است بگوییم که منطقه سین کیانگ نقطه محوری برای طرح معروف کمربند و جاده چین (BRI) است که چین را از طریق آسیای مرکزی به اروپا و همچنین به اقیانوس هند متصل می کند.
واشنگتن، چین و به ویژه ابتکار کمربند و جاده چین را به عنوان یک تهدید اقتصادی برای برتری تلقی شده خود می بیند، بنابراین برای تحقیر چین و به ویژه منطقه سین کیانگ، جایی که حدود ۱۲ میلیون اویغور عمدتا مسلمان، از کل جمعیت ۲۶ میلیونی در آن زندگی می کنند، دست به هر کاری می زند.
آنچه توسط واشنگتن گفته نشده است، این است که CIA و سایر سرویس های مخفی ایالات متحده، مسلمانان اویغور را جذب می کنند، آموزش می دهند و برای جنگ بیشتر در سوریه وعراق به خاورمیانه می فرستند. آنها پس از بازگشت، برای ایجاد ویرانی و بی ثباتی در سین کیانگ آموزش دیده اند. دولت چین در حال آموزش مجدد آنها برای ادغام مجدد در جامعه اویغور در منطقه سین کیانگ است.
منطقه دیگری از چین که واشنگتن و متحدان غربی آن دوست دارند از آن طریق به پکن ضربه بزنند، تایوان است که یک قلمرو چین محسوب می شود.
همانطور که «شی جین پینگ» رئیس جمهوری چین در چندین مورد اشاره کرده است، تایوان به روشی صلح آمیز به جمهوری خلق چین ادغام خواهد شد. دخالت های کشورهای خارجی مانند ایالات متحده و برخی از متحدان اروپایی آنها، جایی در این مذاکرات ندارد و این یک امر داخلی چین است.
چیزی که به نظر می رسد توسط اکثر قدرت های غربی حامی ایالات متحده آمریکا نادیده گرفته می شود، سابقه افتضاح حقوق بشری ایالات متحده است. این بسیار شرم آور است، زندان ابوغریب در عراق و همچنین گوانتانامو در کوبا، به عنوان اتاق های شکنجه آمریکا شناخته می شوند، جایی که حقوق بشر در آن وجود ندارد.
اینها فقط دو اردوگاه از حدود ۱۰۰ اردوگاه زندانیان در ایالات متحده هستند که حقوق بشر نه تنها با چکمه های نظامی پایمال می شود، بلکه در بیشتر موارد آشکارا لغو می شود. شکنجه نام بازی است. فقط یک منافق افراطی می تواند هر کشور دیگری را به نقض حقوق بشر متهم کند.
پایان/
نظر شما