به گزارش تحریریه، روزنامه «القدس العربی» چاپ لندن در گزارشی به قلم «سعید الشهابی» تحلیلگر بحرینی نوشت، طی دوره اخیر چندین کودتا از سوی نظامیان در کشورهای عربی صورت گرفته است. آخرین کودتا ۲۵ اکتبر گذشته در سودان رخ داد. پیش از این نیز تونس شاهد کودتای مشابهی بود که در آن «قیس بن سعید» رئیس جمهوری تونس که انتظار می رفت پاسدار مرحله پس از انقلاب و دستاوردهای آن باشد در کودتا نقش داشت. در بحرین هم نظامیان با دستور سردمداران خود با اراده مردم این کشور مقابله می کنند. در مصر نیز نظامیان پس از ۲ سال از برپایی دولت مدنی در این کشور، وارد عمل شدند و «محمد مرسی» رئیس جمهوری منتخب مردم را برکنار کردند.

کودتاها در کشورهایی رخ می دهد که جریان های اسلام گرا در آنها از نفوذ بالایی برخوردار هستند. کودتای سودان به رهبری «عبدالفتاح البرهان» فرمانده ارتش این کشور دارای پیامی برای دو گروه بود. گروه نخست جریان اخوان المسلمین است که پیش از «عمر البشیر» قدرت را در اختیار داشت و گروه دوم هم مخالفان عادی سازی روابط با رژیم اسرائیل هستند.

با وجود اعتراض بسیاری از گروه های سودانی با طرح عادی سازی روابط با رژیم اسرائیل، کودتا علیه دولت «عبدالله حمدوک» نخست وزیر سودان با چند هدف صورت گرفت. یکی از اهداف کودتا از بین بردن هرگونه موانع عادی سازی روابط با رژیم اسرائیل و افزایش دامنه عادی سازی روابط این رژیم با کشورهای شمال آفریقا بوده است. یکی دیگر از اهداف کودتا به حاشیه راندن اسلامگرایان سودان است که نقش برجسته ای در این کشور دارند.

این روزنامه فرامنطقه ای افزود: تونس هم از زمانی که «قیس سعید» در ۲۵ ژوئن گذشته در این کشور دست به کودتا زد از بحران های سیاسی رنج می برد. او چند اقدام استثنائی انجام داده است. وی اختیارات پارلمان را لغو کرد و مصونیت نمایندگان آن را برداشت. او با وجود وعده برگزاری انتخابات پارلمانی از اجرای این وعده چشم پوشی کرده و خود اداره کشور را در اختیار گرفته است. حامیان کودتا در تونس کشورهای مشخصی بودند. رسانه ها و نویسندگان به ویژه در امارات، عربستان و کویت از این کودتا حمایت کردند و آن را ضربه ای به جریان «النهضه» تونس و اخوان المسلمین این کشور به شمار آوردند. رسانه های سعودی از جمله روزنامه های «الوطن»، «الریاض»، «عکاظ» و رسانه های امارات از جمله روزنامه های «الاتحاد» و «البیان» در گزارش ها و تحلیل های خود از کودتا در تونس پشتیبانی کردند.

در بخش پایانی این گزارش خود آمده است: این حمایت ها نشان دهنده بحران امتی است که در آن از استبدادگری و عادی سازی روابط با رژیم اشغالگر حمایت می شود و در برابر تلاش ها برای تغییر و تحولات دموکراتیک و مقاومت با رژیم اشغالگر مقاومت می شود. این اقدامات نشان می دهد که در جهان عربی با استفاده از جریان های ضد انقلاب مردمی تلاش می شود استبداد باقی بماند و تحول دموکراتیک در کشورهای عربی رخ ندهد.

همچنین در این کشورها تلاش می شود عادی سازی روابط با رژیم اسرائیل تبلیغ شود و جریان های اسلامگرا که برای برپایی طرح سیاسی مدرن با توجه به آموزه های اسلامی تلاش می کنند، به حاشیه رانده شوند. این اقدامات نشان دهنده حجم دسیسه چینی علیه امت اسلامی و از بین بردن دستاوردهای اندک انقلاب های عربی است. با گذشت ۱۰ سال از انقلاب های بهار عربی اکنون اوضاع نسبت به گذشته بدتر هم شده و مردم کشورهای عربی با ائتلاف شرارت باری روبرو هستند که به راحتی دست به کودتا می زنند. اما در نهایت دستاوردهای انقلاب های مردمی با گذشت زمان منافع خود را نمایان خواهد ساخت.

پایان/