به گزارش تحریریه، تارنمای خبری تحلیلی «مدرن دیپلماسی» نوشت، اگرچه چین برخلاف روسیه یا تهدیدات تروریسم بین‌المللی یک تهدید مستقیم نظامی برای ناتو نیست اما بر اساس دیدگاه کشورهای عضو ناتو نفوذ اقتصادی فزاینده پکن و دیپلماسی مطمئن آن در اروپا، عواقب قابل توجهی در امنیت و اقتصاد فراآتلانتیک داشته است.

بنابراین، پس از روی کار آمدن دولت «جو بایدن» رییس جمهوری ایالات متحده، در بیانیه های مربوط به نشست‌ های ناتو همواره درخواست‌های زیر مطرح شده است:

اجتناب از چین برای ناتو اگر غیرممکن نباشد، به طور قطع موضوعی دشوار است. موضوعی که نشان دهنده یک چالش کامل برای جامعه فراآتلانتیک است و پتانسیل آن اگر بیشتر از چالش با اتحاد جماهیر شوروی سابق نباشد، منعکس کننده همان شرایط است.

خطرناک ترین رخداد برای ناتو این است که بداند چین به موفقیت بزرگی در بازار دفاعی اروپا دست یافته است. با اطلاع از اقدامات زیر توسط چین می توانیم با حضور چینی ها در عمق بازار دفاعی اروپا آشنا شویم:

«الکساندار ووچیچ» رئیس جمهور صربستان اخیرا از خرید شش پهپاد ساخت چین توسط کشورش خبر داد که از مدل معروف چینی به نام (CH-۹۲A (UCAVs هستند. این امر ارتش صربستان را به اولین ارتش اروپایی که از پهپادهای رزمی چینی استفاده می کند، تبدیل کرد.

«شی جین پینگ» رئیس جمهوری چین روز  ۲۶ مارس ۲۰۱۹ به فرانسه سفر کرد و در آنجا با منتقدان خود در اروپا با رهبری سران اروپایی مانند «امانوئل مکرون» رییس جمهوری فرانسه و «آنگلا مرکل» صدر اعظم آلمان دیدار کرد تا برای دیدار سران اروپا و چین در اجلاس که در ۹ آوریل ۲۰۱۹ در بروکسل پایتخت بلژیک برگزار می شد، آماده شود. دیداری که ناظران آن را نقض امنیتی جدید ناتو و تحریک واشنگتن دانستند.

برای اینکه طرف چینی اهمیت فرانسه را به خوبی نشان دهد، «شی جین پینگ» رئیس جمهوری چین سفر خود را به این کشور با عقد قرارداد برای خرید ۲۹۰ هواپیمای ایرباس به ارزش حدود ۳۰ میلیارد دلار آغاز کرد. این اقدام به دو دلیل صورت گرفت که عبارتند از:

دلیل اول تحریک چین در نتیجه قرارداد رقیبش یعنی هند با شرکت نیروی دریایی فرانسه در سال ۲۰۱۷ برای خرید ۱۲۶ فروند هواپیمای رافال فرانسوی به ارزش ۱۹ میلیارد دلار بود. دلیل دوم، هدف چین نیز تاثیرگذاری بر معامله زیردریایی بین فرانسه و استرالیا بود که پس از لغو قرارداد فرانسه و استرالیا و خشم فرانسه و اروپا منجر به امضای پیمان دفاعی جدید بین انگلیس، آمریکا و استرالیا تحت عنوان پیمان «اوکوس» شد.

با این حال، علیرغم انعقاد قرارداد ۳۰ میلیارد دلاری بین چین و فرانسه برای خرید هواپیماهای نیروی دریایی فرانسه. امانوئل مکرون فرصت را غنیمت شمرد تا نگرانی خود را در مورد گسترش جاه طلبی چین که باید با پاسخ اروپا مواجه شود، ابراز کند.

مکرون همچنین با انتقاد از پرونده های «حقوق بشر چین و حضور چین در آفریقا» خاطرنشان کرد: پرونده اول یک استاندارد جهانی است و مربوط به موضوع داخلی چین نیست و پرونده دوم یعنی حضور چین در آفریقا نیز مستلزم هماهنگی بین چین و فرانسه است؛ به ویژه باید به این موضوع توجه شود که همزمان با حضور فرانسه در آفریقا، کشورهای آن منطقه در دام بدهی های مستمر به چین افتاده اند. کشورهایی مانند جیبوتی که میزبان یک پایگاه نظامی فرانسه است و حالا شاهد ایجاد اولین پایگاه نظامی چین در خارج از کشور است که مستلزم هماهنگی امنیتی و نظامی فرانسه و چین می باشد. همچنین مکرون در سخنرانی خود اعلام کرد که جریان های سرمایه گذاری چین عمدتا روی اتیوپی و کنیا متمرکز است که پایه های اصلی حضور فرانسه در آفریقا هستند.

نگرانی های ناتو با ترس از همکاری روسیه و چین در قطب شمال، جایی که دو کشور در پروژه های گاز طبیعی و همچنین در کریدورهای حمل و نقل سرمایه گذاری می کنند، افزایش یافته است. بنابراین رهبران نظامی ناتو اعلام کرده اند که ناتو باید بر همکاری نظامی روسیه و چین نظارت داشته باشد اما این اتحاد باید بداند که اولویت نخست آن روسیه است.

در نتیجه فشارهای آمریکا بر رهبران ناتو، کمیته نظامی دو سند ثانویه که نحوه اجرای استراتژی اتحاد علیه چین را ترسیم می کند را ارائه کرد که محتوای آنها شامل موارد زیر بود:

اولین سند ناتو علیه چین: سند برای دفاع از دموکراسی است و مشخص می کند که چگونه ائتلاف از قدرت نظامی خود برای مقابله با تهدیدهای اصلی که منافع متحدان اروپا را تهدید می کند، استفاده خواهد کرد. این سازمان خواستار استفاده از نیروی نظامی ناتو برای بازدارندگی منابع اصلی تهدید که عبارتند از روسیه، چین و تروریسم بین‌المللی در سراسر اروپا و فراتر از آن در همه زمینه‌ها است.

سند دوم ناتو علیه چین: سند مربوط به مفهوم کپستون برای مبارزه با جنگ در ناتو. در حالی که چشم انداز ۲۰ ساله توانایی ها و ویژگی های جنگی این اتحاد را روشن می کند، برنامه کاری بر تهدیدهای کوتاه مدت تمرکز دارد و «کمیته ملی مبارزه با فساد» بر برنامه های بلند مدت تمرکز می کند. قرار است این مفاهیم به ناتو کمک کند تا ابزارها، عملیات و فعالیت‌های موجود خود را برای اطمینان از ایمنی و ثبات منطقه اروپا-آمریکا توسط ائتلاف تضمین کند.

از این رو، نتیجه می گیریم که علیرغم افزایش فشارهای آمریکا بر اروپا و متحدان نظامی ناتو، میزان همکاری چین و اروپا در همه زمینه ها و بخش های اصلی و همچنین میزان سرمایه گذاری چین در اروپا نیز افزایش یافته است.

پایان/