سود خالص سال ۱۳۹۹ گروه فولاد مبارکه به ۵۲۸۰۰ میلیارد تومان بالغ گردید که حاصل رانتهای کلان مواد معدنی (سنگ آهن)، گاز، برق، آب و همچنین رانتهای نیروی کار ارزان، حمل و نقل (به ویژه ریلی) مالیاتی و قیمت بالای دلار مداخله ای است.

در شرایطی که با مداخله دستوری دولت هزینه های بنگاههای صنعتی خصولتی به ریال (کم ارزش) تعیین می شود، قیمت فروش آنها به دلار (با بیش از دو برابر ارزش واقعی) انجام می گردد.

نرخ سودآوری فولاد مبارکه ۵۳ درصد (در مقایسه با کمتر از ۱۰ درصد برای فولادسازان بزرگ جهان) و نرخ مالیات پرداختی فقط ۶.۵ درصد است.

فولاد مبارکه شاهدی است بر آن چه با شوکهای ارزی در اقتصاد ایران به وقوع می پیوندد. در شرایطی که دولت کسری بودجه دارد و مردم به شدت فقیر شده اند، صدها هزار میلیارد تومان رانت (با همکاری دولت و مجلس) بین بنگاههای خصولتی تقسیم می شود.

پایان/