به گزارش تحریریه، ۶٠ درصد سپرده های بانکی سرمایه در گردش فعالین اقتصادی است. 

۴٠ درصد سپرده های بانکی؛ یکساله و بیشتر است و به اظهار رئیس کل سابق بانک مرکزی ۴٠ درصد وام های بانکی به ٢٠٠ شرکت پرداخت شده که در عمل پرداخت نمی کنند و اگر پرداخت شود از یک بانک وام می گیرند و صرف پرداخت قسط وام بانک دیگر می کنند که حاصل جمع مثبت آن برای نظام بانکی صفر است. 

پس انداز مردم بوسیله بانکها صرف خرید زیان شرکتهای زیان ده میشود. 

ثروت سپرده گذاران یکساله و بیشتر، بدهی ٢٠٠ شرکتی است که نمی توانند وام را پرداخت کنند. 

در همه دنیا هم همین است، قبلاً اینگونه بوده منبعد هم همین است، ثروت ثروتمندان بوسیله بانکها صرف پرداخت بدهی کسانی میشود که نمی توانند به هر علتی بدهی خود را پرداخت کنند. 

این را از دید عدالت اجتماعی هم ارزیابی کنید. 

نظام بانکی به صورت خودکار قدرت خود تنظیمی دارد و بدون اینکه برنامه ریزی کرده باشد این کار را انجام می دهد.

اگر غیر از این بود سنگ روی سنگ بند نمی شد. 

بورس هم  ماهیتی شبیه نظام بانکی دارد، بورس در همه دنیا محلی است برای فروش زیان شرکتها. 

بورس محلی است که زیان شرکتهای بورسی بوسیله ثروتمندان خریده میشود  منتهی از این خرید بسیار مشعوف میشوند!؟

بورس ماهیتی دارد که ثروتمندان با ذوق، از روی میل و با انگیزه، زیان شرکتهای بورسی را می خرند و تصور می کنند که دیگران عقل معاش ندارند. 

اگر اینگونه نبود پروسه توسعه در جهان متوقف می شد. 

این شیوه عملکرد بورس، سرمایه لازم برای توسعه شرکتهای بورسی را فراهم می کند و عامل حفظ اشتغال در جهان و ایران است. 

نیک به خاطر داشته باشید ریسک های جامعه را یا بانکها می خرند یا بورس، در همه دنیا هم همین طور است، ایران نیز، روحانی و رئیسی هم ندارد، اوباما و بوش هم ندارد.