به گزارش تحریریه، تارنمای پژوهشی «McKinsey Global Institute» در زمینه اینده اقتصاد جهان پسا کرونا نوشت، بیماری همه گیر کووید ۱۹ در طی سال ۲۰۲۰ بازارهای جهانی را مختل کرد. عواقب کوتاه مدت آن ناگهانی و اغلب شدید بود: میلیون ها نفر از مردم به مرخصی رفتند یا شغل خود را از دست دادند و دیگران با تعطیل شدن دفاتر به سرعت خود را با کار در خانه هماهنگ کردند. بسیاری دیگر اما از کارگران ضروری قلمداد می شدند و با رعایت پروتکل های جدید برای کاهش شیوع ویروس کرونا، در بیمارستان ها، فروشگاه های مواد غذایی، در کامیون های زباله و در انبارها به کار خود ادامه دادند.

این گزارش در مورد آینده مشاغل پس از مهار کووید ۱۹، اولین گزارش از سه گزارش «مک‌کینزی‌ اند کمپانی» (MGI) است که جنبه های اقتصادی پس از این بیماری را بررسی می کند. در اینجا، تاثیر ماندگار این بیماری همه‌گیر در تقاضای کار، ترکیبی از مشاغل و مهارت‌های نیروی کاری مورد نیاز در هشت کشور با مدل‌های مختلف اقتصادی و بازار کار را مورد ارزیابی قرار می‌دهیم: چین، فرانسه، آلمان، هند، ژاپن، اسپانیا، بریتانیا و ایالات‌متحده. این هشت کشور با هم تقریبا نیمی از جمعیت جهان و ۶۲ درصد تولید ناخالص داخلی را تشکیل می‌دهند.

آینده کار بعد از کووید ۱۹

پیش از COVID۱۹، بزرگ‌ترین اختلال در کار مربوط به فناوری‌های جدید و رشد پیوندهای تجاری بود. بیماری کووید ۱۹ برای اولین بار اهمیت بعد فیزیکی شغل را نمایان کرد. طی شیوع بیماری کووید ۱۹ مشاغلی که بیشترین تماس را با مردم داشتند مانند پرسنل بیمارستان، رستوران ها و ... بیشترین آسیب را دیدند. بنابراین مشاغلی که در عرصه های کاری با سطح ارتباط فیزیکی بالاتری با مردم هستند، احتمالا پس از همه گیری تحول بیشتری را شاهد خواهند بود.

اختلالات کوتاه مدت و بالقوه طولانی مدت ناشی از شیوع بیماری کرونا در هر بخش شغلی متفاوت است. در خلال شیوع این بیماری همه گیر، انتشار ویروس به علت اقداماتی همچون مراقبت های پزشکی، مراقبت های شخصی، عدم سفر و... کاهش یافته بود. در بلندمدت اما عرصه های کاری که ارتباط نزدیکی با مردم داشتند نیز تغییراتی داشتند. مثلا: فروشگاه های خرده فروشی، بانک ها و دفاتر پست و سایر مکان ها، مشاغلی هستند که تعامل زیادی با مشتری دارند و کارکنان خط مقدم و آسیب پذیر در زمان شیوع این بیماری محسوب می شوند. کار در این عرصه با تعامل مکرر با غریبه ها تعریف می شود و نیاز به حضور در محل دارد. برخی از کارها در این عرصه به سمت تجارت الکترونیک و سایر معاملات دیجیتال سوق یافته است، تغییر رفتاری که احتمالا پایدار باقی خواهد ماند.

فضای تفریحی و مسافرتی میزبان کارکنان مشتری مدار در هتل ها، رستوران ها، فرودگاه ها و اماکن تفریحی است. کارکنان در این عرصه روزانه با انبوه افراد جدید ارتباط برقرار می کنند. کووید ۱۹در سال ۲۰۲۰ بیشتر مکان های تفریحی را مجبور به تعطیلی کرد و فرودگاه ها و خطوط هوایی به صورت کاملا محدود کار می کردند. در بلند مدت، تغییر به سمت کار از راه دور و کاهش سفرهای تجاری مرتبط با آن و همچنین اتوماسیون برخی مشاغل، از جمله نقش خدمات غذایی، ممکن است تقاضای نیروی کار در این عرصه را کاهش دهد.

فضای کار مربوط به فعالیت های کامپیوتری مانند بخش های اداری در بیمارستان ها، دادگاه ها و کارخانه ها است. کار در این عرصه فقط به ارتباط متوسط با دیگر افراد احتیاج دارد. این بزرگترین عرصه در اقتصادهای پیشرفته است که تقریبا یک سوم اشتغال را تشکیل می دهد. تقریبا همه کارهای بالقوه در این عرصه از راه دور صورت می  گیرد.

عرصه تولید و نگهداری در فضای باز شامل سایت های ساختمانی، مزارع، محوطه های مسکونی و تجاری و سایر فضاهای بیرونی است. کووید ۱۹در اینجا تاثیر کمی داشت زیرا کار در این عرصه به تعاملات اندک با دیگران نیاز دارد و کاملا در فضای باز انجام می شود. این بزرگترین بخش در چین و هند است که ۳۵ تا ۵۵ درصد از نیروی کار آنها را تشکیل می دهد.

روندهای ایجاد شده در اثر کووید ۱۹ ممکن است تغییرات زیادی را در ترکیبی از مشاغل در اقتصادها ایجاد کند و شاید کاملا متفاوت از مشاغل پس از همه گیری در همه هشت اقتصاد ظاهر شود. در مقایسه با برآوردهای ما قبل از شیوع این بیماری، ما انتظار داریم بیشترین تاثیر منفی آن بر کارکنان خدمات غذایی، خدمات مشتری محور و نقش های خدماتی و همچنین بخش های با مهارت پایین باشد. مشاغل مربوط به انبارداری، گمرک و حمل و نقل ممکن است در نتیجه رشد تجارت الکترونیکی و توسعه اقتصاد تحویلی افزایش یابد اما بعید به نظر می رسد که این افزایش ها اختلال در بسیاری از مشاغل را جبران کند.

به عنوان مثال، در ایالات متحده مشاغل خدماتی مشتری محور و خدمات غذایی تا ۴.۳ میلیون نفر افت می کنند، در حالی که مشاغل حمل و نقل می توانند حدود ۸۰۰ هزار نفر رشد کنند. تقاضا برای کارکنان در بخش مراقبت های بهداشتی و مشاغل بنیادی ممکن است بیشتر از زمان قبل شیوع کرونا رشد کند که نشان دهنده افزایش توجه به سلامت با افزایش سن و درآمد و همچنین نیاز روزافزون به افرادی است که می توانند فناوری های جدید ایجاد، استقرار و نگهداری کنند.

قبل از همه گیری، خالص خسارات شغلی در مشاغل با دستمزد متوسط در تولید و برخی از کارهای اداری متمرکز شده بود که نشان دهنده اتوماسیون است و مشاغل با دستمزد پایین و بالا به رشد خود ادامه می دادند. تقریبا همه کارگران با دستمزد پایین که شغل خود را از دست داده بودند، می توانند به مشاغل کم مزد دیگری بروند. به دلیل تاثیر همه گیری در مشاغل کم مزد، اکنون تخمین زده می شود که تقریبا همه رشد تقاضای کار در مشاغل با دستمزد بالا اتفاق خواهد افتاد.

همچنین، بیش از نیمی از کارگران بیکار با دستمزد پایین ممکن است لازم باشد که به مشاغل مربوط به دستمزدهای بالاتر بروند و برای ادامه کار خود باید مهارت های مختلفی را کسب کنند. 

پایان/