به گزارش تحریریه، سه طرحی که هر کدام یک رود را به تنهایی می بلعند. سه طرحی که اگرچه ملی نامیده شده اند، اما در میان خشکی خوزستان، بی آب شدن سرشاخه های کوهرنگ، فلاکت کشاورزان دشت اصفهان، نابودی و در آتش سوختن زاگرس و فرونشستن بیش از پیش دشت های کرمان و فارس و لرستان، ضدملی ترین و ضد انسانی ترین طرح ها هستند.

خدایا، در مغز سیاست گذاران ایران چه می گذرد؟ چرا باید چنین طرح هایی را در دل خشک ترین نقطه کره زمین بنا کرد؟ این طرح ها منافع چه کسانی را تامین می کند که حاضرند ویرانی ایران و ایرانی را ببینند اما از منفعت آن نگذرند؟ آیا واقعا آنها ایرانی اند؟

منبع: کانال مکتوبات

پایان/