به گزارش تحریریه، به نظر می رسد که دور جدید مذاکرات برجامی وین پس از وقفه چند روزه قرار است از هفته آینده آغاز شده و توافق جدیدی با تاکید بر مبانی و نظریات طرف آمریکایی نهایی شود.

خبرگزاری روسی تاس به نقل از ماریا زاخارووا سخنگوی وزارت امور خارجه روسیه اعلام کرد که روسیه انتظار دارد مذاکرات احیای برجام در وین تا روز 14 ژوئیه (23 تیر) که ششمین سالروز حصول توافق هسته‌ای موسوم به برجام است، به نتیجه موردنظر طرف‌های مذاکره‌کننده برسد و توافقات لازم برای بازگشت آمریکا به برجام و بازگشت ایران به اجرای کامل تعهدات هسته‌ای خود حاصل شود.

در روز گذشته و پس از عدم تمدید توافق خاص با آژانس، آنتونیو گوترش دبیرکل سازمان ملل از امریکا خواست به تحریم ایران پایان دهد و عملا باعث شد دور جدید مذاکرات بدون اینکه درخواست آمریکا را به همراه داشته باشد آغاز شود. در واقع گوترش به کاتالیزور عقب نشینی محترمانه آمریکا تبدیل شد. 

عدم امکان اعمال تحریم بیشتر بر ایران به دلیل شکست سیاست فشار حداکثری باعث شده است تا آمریکا هر توافقی که امکان نظارت بر فعالیت هسته ای ایران را امکانپذیر کند بر عدم توافق ترجیح دهد. اما ظاهرا در تهران این تنگنای امریکا به خوبی درک و فهم نشده است.

زاخاروا افزود: «آنها [مذاکره‌کنندگان] همچنین توانسته‌اند اقدامات و توالی اقداماتی که ایالات متحده و ایران باید انجام دهند را مشخص و نحوه رسمیت بخشیدن به توافق و نظارت بر اجرای آن را بررسی کنند.»

سخنان زاخاروا به این معنی است که طرف آمریکایی تنها پذیرفته است تحریم نفت، بانک و بیمه ایران را به مدت 180 روز که قابلیت تمدید دارد تعلیق کند و مکانیسم ماشه نیز در توافق جدید حفظ خواهد شد. در واقع ایران امتیاز خاصی کسب نکرده است و اقتصاد ان همچنان در برزخ تحریم ماندگار خواهد شد.

روزنامه نیویورک تایمز در گزارشی به تغییرات قدرت ایران از زمان امضای توافق تاکنون پرداخت و نوشت، از نظر ایرانیان، فعالیت روبه جلوی هسته ای آنها تلاشی است تا نشان دهد که تهران قدرتی است که باید در خاورمیانه و فراتر از آن بدان توجه شود. قدرت ایران اکنون با زرادخانه پهپادی بسیار دقیق، موشک های دوربرد و سلاح های سایبری پیچیده افزایش یافته است و به نظر می رسد به این کشور مهارت و توانی فراتر از داشته هایش در زمان مذاکرات هسته ای سال ۲۰۱۵ داده است.  

علیرغم تصریح رسانه های قدرتمندی مانند نیویورک تایمز به موقعیت بهتر ایران نسبت به زمان امضای برجام، به نظر می رسد که سیاست خارجی ایران به صورت از پیش باخته وارد مذاکرات وین شده و از تجربیات گذشته درس نگرفته است و قصد دارد توافق برجامی را امضا کند که دو سال پس از امضا اجماعی در بین مقام های کشور مبنی بر خسارت بار بودن آن به وجود آمده بود.

پایان/