به گزارش تحریریه، تارنمای نشریه «sciencemag» در گزارشی نوشت مجموعه باتری های تسلا مدل «اس» یک شاهکار پیچیده مهندسی است. هزاران سلول استوانه ای با اجزایی که از سراسر جهان تامین می شوند، لیتیوم و الکترون را به انرژی کافی تبدیل می کنند تا صدها کیلومتر، بارها و بارها و بدون تولید گازهای گلخانه ای، اتومبیل را پیش ببرد. اما وقتی باتری به پایان عمر خود می رسد، مزایای سبز و بدون آسیب آن کمرنگ می شود.

اگر این باتری ها در یک محل دفن زباله مدفون شوند، سلول های آن می توانند سموم مشکل ساز از جمله فلزات سنگین را آزاد کنند. «دانا تامپسون» دانشمند مواد از دانشگاه «لستر»، هشدار می دهد که بازیافت باتری می تواند یک کار خطرناک باشد. یک برش عمیق در یک سلول تسلا، یا یک برش در مکان اشتباه می‌تواند باعث جرقه، احتراق و انتشار گازهای سمی شود.

این فقط یکی از مشکلات بسیاری است که محققانی از جمله تامپسون که در تلاش برای حل یک مشکل در حال ظهورند با آن روبه رو هستند: چگونه می توان میلیون ها باتری خودرو الکتریکی (EV) را که تولیدکنندگان انتظار دارند طی چند دهه آینده تولید کنند، بازیافت کرد. تامپسون به عنوان محقق تحقیقاتی در «موسسه فارادی» یک مرکز تحقیقاتی متمرکز بر مسائل باتری در انگلستان می گوید: «باتری خودروهای الکتریکی فعل واقعا برای بازیافت طراحی نشده اند».

وقتی این باتری ها نادر بودند، این مساله چندان مشکلی ایجاد نمی کرد اما اکنون این فناوری در حال افزایش است. چندین خودروساز گفته اند که قصد دارند موتورهای احتراقی را طی چند دهه از رده خارج کنند و تحلیلگران صنعت پیش بینی می کنند که حداقل 145 میلیون خودروی برقی تا سال 2030 در جاده ها باشد. در حالی که این رقم در سال گذشته فقط 11 میلیون بوده است. تامپسون می گوید: «مردم در حال فهمیدن این موضوع هستند».

دولت‌ها در حال حرکت به سوی احساس نیاز به حدی از امکان بازیافت هستند. چین در سال 2018، قوانین جدیدی با هدف ترویج استفاده مجدد از اجزای باتری خودروهای الکتریکی وضع کرد. انتظار می رود اتحادیه اروپا اولین نیازهای خود را در سال جاری نهایی کند. در ایالات متحده، دولت فدرال هنوز دستور بازیافت را نداده است اما چندین ایالت از جمله کالیفرنیا به عنوان بزرگ‌ترین بازار خودرو در حال بررسی قوانین خود هستند.

رعایت کامل قوانین و تطابق با آنان آسان نخواهد بود. باتری ها از نظر شیمی و ساخت بسیار متفاوت هستند که این امر ایجاد سیستم های بازیافت کارآمد را دشوار می کند. و سلول ها غالبا با چسب های محکم کنار هم قرار گرفته اند که جدا کردن آنها را دشوار می کند. این امر یک مانع اقتصادی را تقویت کرده است: اغلب خرید فلزات تازه استخراج شده ارزان تر از استفاده از مواد بازیافتی است.

محققان می‌ گویند که روش‌ های بازیافت بهتر نه تنها مانع آلودگی می ‌شوند بلکه به دولت ‌ها کمک می‌ کنند تا امنیت اقتصادی و ملی خود را با افزایش ذخایر فلزات کلیدی که توسط یک یا چند کشور کنترل می‌شوند، افزایش دهند.

«گاوین هارپر» محقق دانشگاه «بیرمنگام» که مسائل سیاست  خودروهای برقی را مطالعه می کند، می گوید «از یک طرف، دفع باتری ها یک مشکل مدیریت پسماند است و از طرف دیگر، بازیافت آن فرصتی برای تولید یک جریان ثانویه پایدار از مواد حیاتی است» .

پایان/