به گزارش تحریریه، تارنمای «Children's Health Defense» در گزارشی نوشت، در اکتبر سال ۲۰۱۹ طی نشست «Event ۲۰۱»، مرکز امنیت سلامت دانشگاه «جان هاپکینز» با همکاری دیگران به حمایت مالی بررسی بیماری کرونا ویروس پرداخت.

در ۱۸ اکتبر ۲۰۱۹ سناریویی با عنوان Event ۲۰۱ در هتل پیر نیویورک بررسی شد. شبیه‌سازی صورت گرفته در این نشست مربوط به پاندمی بیماری ناشی از کرونا ویروس بود. کروناویروس فرضی در این سناریو، ابتدا از خفاش به خوک و سپس به انسان منتقل ‌شده و از طریق انتقال انسان به انسان در جهان همه‌گیر می شود.}

حدود یک سال بعد، وقتی سناریوی فوق از فرضیه به حقیقت تغییر شکل داد، مشخص شد که حامیان مالی این رویداد قصد دارند اکثریت جهان را علیه بیماری کووید ۱۹ واکسینه کنند.

تحقق این هدف یک چالش بزرگ است. در ایالات متحده، بیش از یک سوم (۳۸ تا ۴۵ درصد) بزرگسالان همچنان تزریق این واکسن ها را علیرغم بازاریابی گسترده سازندگان این واکسن ها که به صورت سیاست چماق و هویج صورت می گیرد، رد می کنند. سیاست هویج شامل اعلام اینکه با انجام واکسیناسیون شانس برنده شدن پول نقد را دارند و سیاست چماق آنان تماس های زننده و همراه با بددهانی به دلیل اجتناب از قبول واکسیناسیون است.

اگرچه برخی از افراد واکسیناسیون نشده در  نظرسنجی ها می گویند قصد دارند این واکسن را سرانجام تزریق کنند اما بخشی از این اقلیت همچنان متعهدند که هرگز این کار را انجام نمی دهند. به نظر می رسد که همین الگو در سطح جهانی صدق می کند: تقریبا یک سوم بزرگسالان در سراسر جهان اظهار داشتند که تزریق واکسن کووید ۱۹ را انجام نمی دهند.  

در حالی که محققان علوم اجتماعی و رفتاری با استفاده از تکنیک های علوم نرم تلاش می کنند تا اعتماد به واکسن را در مناطق بیشتری ایجاد کنند، دانشمندان گزینه دیگری را مطرح می کنند. واکسن های مهندسی ژنتیکی شده که به همان روش ویروس قابل انتقال است و از طریق جمعیت و خود به خود از میزبان به میزبانی دیگر گسترش می یابند.

از نظر تئوری، واکسن های خود پخش شونده (Self-Spreading Vaccines) که به آنها خود انتشار یا خود مختار نیز گفته می شود، می توانند به گونه ای طراحی شوند که قابل انتقال و محدود به یک دور انتقال بوده یا قادر به انتقال نامحدود باشند. بیشتر نویسندگان این نوع گزارش، مفاهیم سودمندی برای واکسن های خود پخش کننده توضیح می دهند. از جمله اینکه واکسن های خودپخش نیاز به انجام واکسیناسیون گسترده را از بین می برند. این استراتژی ارزان تر از واکسیناسیون همگانی است و...

با این حال، موضوع مهم تر این است که این نوع واکسیناسیون یکی از سوالات اخلاقی مشکل ساز را که برنامه های واکسیناسیون دسته جمعی به طور معمول با آنها دست و پنجه نرم می کند، نادیده می گیرد: رضایت آگاهانه.

همانطور که مرکز امنیت بهداشت دانشگاه به طور خلاصه در گزارش خود اذعان کرد، واکسن های خودانتشار اساسا تایید آگاهانه کسانی که واکسن به آنها منتقل می شود را به همراه ندارد، این واکسن بدون رضایت به آنان منتقل می شود.  همچنین این روش غربالگری افراد برای موارد منع مصرف مانند آلرژی را غیرممکن می کند.

چالش مهم دیگر خطر ناچیز بازگشت ویروس واکسن در میان جمعیت است و اینکه امکان دارد این روش فرصتی را برای واکسن ها ایجاد کند تا بیماری را گسترش دهند نه اینکه از آن جلوگیری کنند.

پایان/