به گزارش تحریریه، «میلانو دونیچی» تحلیلگر مرکز پژوهشی جهانی سازی در کانادا در زمینه  همسوئی  اتحادیه اروپا با آمریکا در تقابل با چین آورده است، پارلمان اروپا در 20 می تصویب توافق نامه جامع سرمایه گذاری اتحادیه اروپا و چین را تعلیق کرد. این توافق نامه پس از هفت سال مذاکره در دسامبر گذشته توسط کمیسیون اروپا امضا شده بود. این تصمیم با اکثریت قریب به اتفاق آرا تصویب شد: 599 رای موافق، 30 رای مخالف و 58 رای ممتنع.

انگیزه این اقدام پاسخ به تحریم های چین علیه اعضای پارلمان اروپا است. پکن پس از اینکه برخی از مقامات این کشور به اتهام نقض حقوق بشر به ویژه نقض حقوق اویغورها مورد تحریم قرار گرفت، تصمیم به تحریم اعضای پارلمان اروپا گرفت. قانونگذاران اتحادیه اروپا استدلال کردند که تحریم های چین غیرقانونی است چرا که آن‌ها قوانین بین‌المللی را نقض می‌کنند اما تحریم‌های اروپا قانونی است، زیرا آن‌ها براساس قانون دفاع از حقوق بشر سازمان ملل متحد هستند.

دلیل واقعی پشت پرده «دفاع از حقوق بشر در چین» چیست؟ این استراتژی به رهبری واشنگتن بنا شد و کشورهای اروپایی را در ائتلاف علیه روسیه و چین هماهنگ کرد. اهرم اصلی عملیات فوق این واقعیت است که ۲۱ کشور از ۲۷ عضو اتحادیه اروپا از اعضای ناتو و تحت فرمان ایالات‌متحده هستند. کشورهای شرقی در صف نخست مقابل چین و روسیه قرار دارند. آنها همزمان عضو ناتو و اتحادیه اروپا هم هستند. اگرچه این کشورها بیشتر با واشنگتن ارتباط دارند تا با بروکسل، بنابراین تاثیرگذاری ایالات متحده در سیاست خارجی اتحادیه اروپا را افزایش می دهند.

اتحادیه اروپا اساسا سیاست های ایالات متحده را به ویژه در زمینه ناتو دنبال می کند. با این حال، همه متحدان ایالات متحده در یک سطح نیستند: آلمان و فرانسه بر اساس مزیت های متقابل خود با ایالات متحده  مذاکره می کنند، ایتالیا در عوض مطیع می شود و به ضرر منافع خود سکوت می کند. «ینس استولتنبرگ» دبیرکل ناتو در پایان دیدار خود با «امانوئل مکرون» رئیس‌جمهوری فرانسه در روز ۲۱ ماه می، اظهار داشت: «ما از قوانین بین‌المللی علیه انحصار طلبی کشورهایی مانند روسیه و چین حمایت خواهیم کرد».

ناتو تاکنون با تمرکز بر استراتژی خود علیه روسیه به تهدید چین کمتر توجه نشان داده است اما اکنون تهدید پکن را در همان سطح قرار داده است. این تصمیم در پیروی از اقداماتی است که در واشنگتن صورت می گیرد. در آمریکا استراتژی علیه چین در شرف تبدیل شدن به قانون است. پیش نویس لایحه S.1169 در مورد رقابت استراتژیک با چین در 15 آوریل به عنوان یک ابتکار دو حزبی توسط «باب منندز» از حزب دموکرات و «جیم ریش»از حزب جمهوریخواه به مجلس سنای ایالات متحده ارائه شد.

انگیزه این قانون هیچ تردیدی در یک رویارویی همه جانبه باقی نمی گذارد: «جمهوری خلق چین (PRC) از قدرت سیاسی، دیپلماتیک، اقتصادی، نظامی، فناوری و ایدئولوژیک خود استفاده می کند تا به یک رقیب جهانی استراتژیک و نزدیک به همتای خود یعنی ایالات متحده تبدیل شود. سیاست هایی که توسط پکن در این حوزه ها به طور فزاینده ای دنبال می شود مغایر منافع و ارزش های ایالات متحده، شرکای آن و بسیاری از کشورهای جهان است».

بر این اساس، قانون رقابت استراتژیک مجلس سنای ایالات‌متحده آمریکا، زمینه‌های سیاسی، اقتصادی، رسانه‌ای، رسانه‌ای، نظامی و دیگر اقدامات را علیه چین ایجاد خواهد کرد که هدف از آن منزوی ساختن این کشور است. این یک اعلان جنگ واقعی است. «فیلیپ اس دیویدسون» رئیس ستاد فرماندهی هند و اقیانوس آرام ایالات متحده، از کنگره 27 میلیارد دلار برای ساخت پایگاه های موشکی و سیستم های ماهواره ای در اطراف چین، از جمله مجموعه ای از رادارهای سکوی فضایی، درخواست کرد. در همین حال، فشارهای ارتش آمریکا بر چین در حال افزایش است: استقرار موشک های ناو جنگی ناوگان هفتم در دریای جنوب چین و استقرار بمب افکن های استراتژیک نیروی هوایی ایالات متحده در جزیره گوام در اقیانوس آرام غربی که همگی نشان از افزایش فشار ها دارند.

ناتو  نیز پا در رکاب ایالات متحده، همچنین استراتژی خود را به آسیای شرقی و اقیانوس آرام گسترش می دهد، جایی که استولتنبرگ اعلام کرد: «ما نیاز به تقویت نظامی با شرکای نزدیک نظیر استرالیا و ژاپن داریم».

بنابراین پارلمان اروپا به سادگی گام دیگری در «جنگ تحریم‌ها» علیه چین برداشته است. به عبارت دیگر، پارلمان اتحادیه اروپا قدم دیگری برداشت تا اروپا را به جنگ بکشاند.

پایان/