بیگناهان را می توان شاهکاری از استفاده از تاریکی و نور برای اجرای عذاب روانی شخصیت اصلی دانست، از تصاویر متلاشیکننده و نمادین با کنتراست خشن به صفحههایی پر از درجهبندیهای تیره خاکستری در طول اجرا.
