مدیریت اعمال شده پس از فاجعه و نبض‌سنجی میدانی نشان می دهد که سیستم و ساختار جمهوری اسلامی ایران از مرحله قائم به شخص بودن تا حدود زیادی عبور کرده و به نوعی مصونیت سیستمی رسیده است. این مهم بجای آنکه عامل تاکید بر برخی سیاست های داخلی و خارجی شکست خورده باشد، باید عامل وارد شدن به سیاست های ایجابی در بعد داخلی و خارجی شود و از دل بحران ایجاد شده برای ایران فرصت‌های مناسب فراهم شود
