در جهانی که به سرعت در حال دگرگونی است، به نظر میرسد غرب از واقعگرایی دور شده باشد؛ واقعگرایی در روابط بینالملل، بر نتیجهگرایی، دینامیک قدرت و منافع ملی مبتنی است اما سیاستهای غرب از این اصل فاصله گرفته که در این صورت، باید به موثر بودن این سیاستها در درازمدت تردید کرد.
تنها شمار اندکی از متحدان آمریکا از توانایی های فناورانه (یورشِ) سایبری برخوردارند از جمله اسرائیل، هلند، بریتانیا، تاحدودی هم استرالیا. این در حالیست که حریفان آمریکا از چنین توانایی هایی برخوردارند: چین، روسیه، کره شمالی و ایران هم در یک سطح حداقلی.