به گزارش تحریریه، تارنمای «Detroit Free Press» نوشت، کارشناسان می‌گویند کمبود تراشه‌های کامپیوتری موجب افزایش قیمت خودروها شده است، و در ادامه ممکن است به تغییرات اساسی در نحوه توسعه وسایل نقلیه منجر شود. به گفته کارشناسان بازار شاید تا سال ۲۰۲۴ سطح دسترسی به اجزای حیاتی خودرو به دوره قبل از COVID-۱۹ بازنگردد.

تحلیلگر Auto Forecast Solutions هم اعتقاد دارد تولید جهانی خودرو در سال ۲۰۲۱ تا سطح ۱۰ میلیون دستگاه کاهش یافته است و این احتمال وجود دارد که امسال هم ۱ میلیون دستگاه دیگر کمتر شود.

سوالی که ذهن مصرف کنندگان را مشغول می کند این است که چه ویژگی خاصی در مورد یک تراشه رایانه ای وجود دارد؟ و چرا خودروسازان به ساخت وسایل نقلیه بیشتر ادامه می دهند در حالی که خودروها و کامیون های نیمه کاره در انتظار تراشه در انبار متوقف شده اند؟

می توان گفت تقریبا تراشه ها قابل جابجایی نیستند یا حداقل بسیاری از آنها این قابلیت را ندارند. برای نمونه، تراشه‌های GM که کنترل گرمکن‌های صندلی را بر عهده دارند، با تراشه گرمکنی که بر شیشه برقی خودرو نظارت دارد، متفاوت است، و هیچ بخشی از خودرو همچون تراشه‌ها مسئول کنترل‌های موتور یا سیستم‌های ایمنی آن نیست.

«فیل آمسرود» تحلیلگر ارشد IHS Markit اعتقاد دارد که سخت افزار و نرم افزار روی هر تراشه قابل جابجایی با انواع دیگر نیست و شما نمی توانید جزئیات یکی را با دیگری عوض کنید زیرا آنها با هم سازگار نیستند.

بخشی از دلیل به مهندسی تراشه باز می گردد و قسمتی نیز ریشه در توسعه و قیمت خودرو دارند. هر دو دلیل احتمالاً در واکنش به بحران کنونی رخ داده که باعث افزایش هزینه های تولید برای خودروسازان شده و قیمت‌های مصرف‌کننده را به شدت افزایش داده است.

۱۲۰۰ تراشه برای هر وسیله نقلیه

یک تراشه مدرن خودرو در واقع یک کامپیوتر مینیاتوری یا یک سیستم روی تراشه (SOC) است. آنها از نظر اندازه، قدرت محاسبات و فاکتورهای اساسی مانند تعداد پین های فیزیکی که باید به سیستم متصل شوند، متفاوت هستند.

«باب گریتزینگر» تحلیلگر Wards Intelligence  بر این باور است که تلاش برای برداشتن یک تراشه از تلفن و قرار دادن آن بر سیستم ناوبری خودرو هم شما را به جایی نمی رساند.

امسرود اظهار داشت که یک وسیله نقلیه امروزین به طور متوسط ​​ممکن است ۱۲۰۰ تراشه نیمه هادی مختلف داشته باشد. برخی از این تراشه های تقریباً عمومی کمتر از یک پنی قیمت دارند و برخی SOC های قدرتمندی که سیستم سرگرمی خودرو را کنترل می کنند ممکن است ۵۰ دلار قیمت داشته باشند.

وی افزود: هر کنترل کننده در یک ماشین اساسا یک جعبه سیاه است. کارهایی که آنها انجام می دهند بسیار متفاوت است. شما نمی توانید یک SOC کمک رانندگی را بردارید و آن را در کنترل کننده موتور قرار دهید. نرم افزار آن ها کاملاً متفاوت است؛ ضمن آنکه اتصال دهنده ها، مواد و پیکربندی فیزیکی آن ها نیز فرق دارد.

علاوه بر این، استفاده از یک تراشه برای وظیفه ای غیر از کاری که برای آن مهندسی شده است، نیاز به آزمایش گسترده دارد. امسرود می گوید «وقتی تلفن همراه ما تماسی را قطع می کند ناراحت می شویم، اما وقتی این اتفاق می افتد هیچ کس نمی میرد. خودروسازان باید از ایمن بودن نتیجه در صورت خرابی قطعه اطمینان حاصل کنند».

اولین واحدهای میکرو کنترل خودرو یا MCU، کنترل کننده های موتور بودند که در دهه ۱۹۷۰ استفاده شدند. با پیشرفت تکنولوژی، MCU ها برای اجرای سیستم های دیگر هم اضافه و تخصصی تر شدند. این تکرار تا حدی باهدف تسهیل امور و دستیابی به یک عملکرد جدید آسانتر و سریعتر صورت گرفت.

«بیل ویسنیک» مدیر SAE International درباره رفع کمبود تراشه هم گفت: شما نمی توانید انگشتان خود را بکوبید و تراشه تولید و کمبود را جبران کنید. قطعات مورد نیاز مدت ها قبل طراحی و مشخص شده اند و قراردادهای تولید آن ها نیز سال ها قبل امضا شده است.

پاین/