به گزارش تحریریه، شبکه خبری «بلومبرگ» بر این اعتقاد است ارزهای دیجیتال در حال حاضر به موضوعی جالب تبدیل شده که مردم را به خود علاقه مند کرده اند، بنابراین مقامات دولت و همچنین بانک های مرکزی وقت زیادی را صرف بررسی چشم اندازهای موجود درباره نحوه ورود ارزهای فیات به این حوزه جدید می کنند. (پول فیات به واحد پولی گفته می‌شود که دولت‌ها آن را منتشر می‌کنند، اما پشتوانه فیزیکی (مانند طلا ، نقره) ندارد).

با این حال، هنوز ابهامات زیادی در مورد چگونگی طراحی یک دلار دیجیتال یا دقیقا رسیدن به آن وجود دارد. ما هنوز در مرحله صحبت هستیم.

یک جلسه بزرگ با عنوان «دیجیتالی کردن دلار» چند روز قبل در واشنگتن دی سی برگزار شد؛ جلسه ای که به بررسی زیرساخت فن‌آوری، حریم خصوصی، و مشکلات مالی حساب‌های مالی بانک مرکزی پرداخت. اگرچه آثار و عواقب این جلسه به طور واضح مشخص نشده اما روز گذشته برخی ارزهای دیجیتال سقوط قابل توجهی را تجربه کردند.

«روهان گری» استاد کالج حقوق دانشگاه ویلامت یکی از مدافعان دیرینه دولت در زمینه ایجاد دلار دیجیتال است. در اینجا چند بخش اصلی از اظهارات او وجود دارد:

من متاسفم که باید سخنان اساسی خود را با یک گفت وگو، البته ملایم و عمدتا تحریک کننده آغاز کنم. شکایت من درباره استفاده از اصطلاح «ارز دیجیتال بانک مرکزی» در عنوان این جلسه استماع است. از نظر من یکسان سازی و کاهش ایده «دلار دیجیتال» به ایده «ارز دیجیتال بانک مرکزی» اشتباه است. اولی طیف گسترده ای از طرح ها، معماری ها و آرایش ها را در بر می گیرد در حالی که دومی فقط به بخش محدودی از این طیف اشاره دارد که در آن بانک های مرکزی صادرکنندگان و مدیران انحصاری هستند. برای روشن شدن موضوع، من معتقدم که فدرال ریزرو باید نقش اصلی را در هر رژیم دیجیتالی آینده که در آمریکا مطرح می‌شود، ایفا کند.

نکته کلیدی این است که یک واحد پول دیجیتال بانک مرکزی، همان طور که بیشتر مردم در مورد آن صحبت می‌کنند، اساسا روشی برای مردم جهت نگه داشتن پول است که مسئولیت مستقیم بانک مرکزی است. این می‌تواند به طور بالقوه به گزینه عمومی برای بانکداری تشبیه شود. راهی برای افرادی که پس‌انداز خود را در موسسه‌ای نگه می‌دارند که مستقیما به یک بانک تجاری وابسته نیست.

با این حال یک دلار دیجیتال در نظر روهان، ویژگی‌هایی را خواهد داشت که شبیه به خود پول نقد بوده و یک دارایی شخصی و حامل هستند.

او سپس در اظهارات خود می نویسد:

حق حریم خصوصی و ناشناس بودن معامله بستری برای آزادی سیاسی و دموکراسی است نباید از آن در جامعه‌ای که به طور دائم با دنیای دیجیتالی ارتباط دارد، غافل شویم. در عوض، سیاست گذاران باید یک اصل «بدون ضرر» را اتخاذ کرده و متعهد به حفظ «بی طرفی ارز» در طراحی و اجرای این پول های دیجیتال باشند.

در حال حاضر هر کسی که پول نقد در جیب خود داشته باشد، می تواند آن پول را به عنوان نوعی پرداخت به شخص دیگری تحویل دهد و هیچ مرجع متمرکز هیچ گونه کنترلی بر آن و یا دید واضحی در آن ندارد. در اینترنت این کار غیرممکن است. یا حداقل تا زمان اختراع بیت کوین و سایر ارزهای رمزپایه غیرممکن بود. تا اینکه ارز دیجیتال برای اولین بار چیزی را به صورت آنلاین ایجاد کرد که تا حدی خصوصی بود و همچنین یک ابزار حامل بود. البته، بیت کوین پول رسمی یا پول قانونی نیست و بنابراین اگر می خواهید معامله با دلار انجام دهید اما به صورت خصوصی و ناشناس، این کار اساسا غیرممکن است.

هرچه تجارت بیشتر و بیشتر به اینترنت منتقل می شود، این احتمال وجود دارد که حریم خصوصی معاملات و ناشناس ماندن از بین برود مگر اینکه راه حلی وجود داشته باشد. اگر حریم خصوصی معاملاتی به عنوان یک مورد مهم در طراحی پول دیجیتال آینده در نظر گرفته شود، شخص می‌تواند یک رمزارز دولتی را همچون بیت کوین تصور کند که کاربران در کیف پول دیجیتال نگه می دارند، پولی که می‌تواند بین دو نفر بدون آنکه در هر نوع دفتر مرکزی نمایش داده شود، مبادله شود.

پایان/